محمد محمدیان‌فر در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، با تاکید بر این که لزوم حفظ دیپلماسی و تعامل با سازمان‌های بین‌المللی همواره در دستور کار مسئولان جمهوری اسلامی ایران بوده است اظهار کرد: طی یک دهه گذشته، مذاکرات تحت عنوان برجام با گروه ۱+۵ نمونه‌ای بارز از این رویکرد دیپلماتیک بوده است. اما آنچه تاکنون از تعامل با سازمان‌های بین‌المللی به دست آمده، گواهی بر نگاه سیاسی حاکم بر این نهادها است.

به گفته وی به رغم امضای برجام توسط طرف‌های ۱+۵، شاهد خروج یکجانبه آمریکا از توافق و عدم پایبندی طرف‌های اروپایی به وعده‌های خود، به ویژه در اجرای سازوکار مالی اینستکس، بوده‌ایم که عملاً برجام را فاقد ضمانت اجرایی کرد؛ موضوعی که منتقدان از ابتدا پیش‌بینی می‌کردند.

کارشناس مسائل سیاسی ادامه داد: در شرایط فعلی و پس از اعمال فشار حداکثری تحریمی ایالات متحده و متحدان اروپایی بر مردم ایران، استناد تروئیکای اروپایی به مکانیسم ماشه به عنوان ابزاری سیاسی و غیرقانونی مطرح شده است و طرف اروپایی که هیچگاه به دیگر مواد قانونی اجرای برجام پایبند نبوده و حتی از سازوکار رفع اختلاف DRM استفاده نکرده، پس از تجاوز آشکار رژیم صهیونیستی و آمریکا، در اقدامی سیاسی و غیرقانونی درخواست فعال‌سازی مکانیسم ماشه را به شورای امنیت ارائه داده است.

محمدیان‌فر با بیان این که به نظر می‌رسد این اقدام، واکنشی تهاجمی پس از شکست سخت حاصل از تهدید نظامی ایران باشد در این باره معتقد است جمهوری اسلامی ایران باید با بهره‌گیری از تمام توان دیپلماتیک، در جهت تحقق حقوق ملت و اثبات حقانیت خود گام بردارد و افکار عمومی جهانی را از این روایت نادرست آگاه کند. 

به گفته وی، دولت موظف است مطابق با دو قانون «اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها و صیانت از حقوق ملت ایران» و «قانون الزام دولت به تعلیق همکاری با سازمان (آژانس) بین‌المللی انرژی هسته‌ای» نسبت به حفظ دستاوردهای هسته‌ای کشور اقدام نماید.

محمدیان‌فر همچنین تأکید کرد: بسیاری از سازمان‌های بین‌المللی موجود، محصول دوران پس از جنگ جهانی دوم و نظام دوقطبی آن زمان هستند و امروز به ابزاری در خدمت نظم جهانی تک‌قطبی مدنظر آمریکا تبدیل شده‌اند. 

وی معتقد است همگرایی کشورهای خارج از این نظم و اقتصادهای نوظهور می‌تواند مانع از ایجاد جهان تک‌قطبی شده و فرصت بروز و ظهور قدرت‌های مستقل را فراهم سازد.

وی تصریح کرد:سازمان‌های جهانی بریکس و همکاری شانگهای از جمله مصادیق این همگرایی هستند و سازمان بریکس با تکیه بر رویکرد اقتصادی و حضور اقتصادهای نوظهور می‌تواند از یکجانبه‌گرایی و حاکمیت دلار بر بازارهای جهانی جلوگیری کرده و زمینه رشد و ثبات اقتصادهای نوظهور را فراهم آورد. 

به گفته وی همچنین سازمان همکاری شانگهای با رویکرد نگاه به شرق و در قالب همکاری‌های منطقه‌ای، امنیتی، علمی، تکنولوژیک و اقتصادی، می‌تواند زمینه‌ساز ایجاد قدرت‌های بین‌المللی جدید و جلوگیری از سیطره آمریکا بر مجامع جهانی باشد.

محمدیان افزود: به نظر می‌رسد جمهوری اسلامی ایران با نگاهی به شرق باید تعامل خود را با این سازمان‌ها افزایش دهد و ضمن حمایت از چندجانبه‌گرایی، با دستی پرتر در مذاکرات با مجامع جهانی حاضر شود تا حقوق و منافع ملی خود را به بهترین شکل حفظ نماید.

انتهای خبر/