- گروه : فرهنگی
- شماره : 9425
خاورستان گزارش می دهد؛
قصه‌ای از جنس خاک، لهجه‌ای از جنس دل
روایت «عمو سیار»؛ سفیر فرهنگ و لبخند که پایان هر هفته با قصه‌ای از جنس خاک، لهجه‌ای از جنس دل به مناطق کم‌برخوردار نهبندان سفر نی کند.
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، با صدای موتور خودرویی ساده، کودکان روستاهای دورافتاده نهبندان دوان‌دوان به سمت «عمو سیار» می‌آیند؛ مردی که با کتاب، قصه و بازی، روزهای سختشان را رنگی و دنیایشان را پر از امید می‌کند.
در دل محروم‌ترین روستاهای نهبندان، جایی که جاده‌ها خاکی و امکانات فرهنگی بسیار محدود است، یک خودرو ساده اما پرامید هر هفته راه می‌افتد تا بار کتاب، قصه و بازی را به کودکان کم‌برخوردار برساند.
«عمو سیار» یا همان رحمت‌الله هاشم‌زهی، مربی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان نهبندان، بیش از ۹ سال است که با راه‌اندازی کتابخانه سیار روستایی، چراغ فرهنگ را در ۱۸ روستای منطقه روشن نگه داشته است.
صدای کودکان محروم؛ لبخندهایی که پشت خاکی‌ترین جاده‌ها جاری است
سارا، ۱۰ ساله، روستای اکبرآباد می گوید: وقتی صدای موتور کتابخانه سیار می‌آید، دوان دوان مدرسه را رها می‌کنیم و می‌آییم سراغ عمو سیار. او برایمان کتاب‌های تازه می‌آورد و قصه‌های جالب می‌گوید. من عاشق داستان‌های حیوانات هستم و همیشه منتظر می‌مانم کتاب جدید بگیرم.
امید، ۱۲ ساله، روستای سرچاه نیز گفت: در روستای ما تلفن همراه هیچ وقت آنتن نمی‌دهد و سرگرمی نداریم. وقتی عمو سیار می‌آید، بازی‌های طناب‌کشی و هفت‌سنگ انجام می‌دهیم و خوش می‌گذرانیم. این روزها بهترین روزهای هفته است.
مهدی، ۱۳ ساله، روستای عشایری خونیک سفلی نیز سخنش این است که کتاب‌هایی که عمو سیار می‌آورد، پنجره‌ای به دنیای بزرگ‌تر است. ما در روستا اینترنت و تلویزیون نداریم، اما با خواندن کتاب‌ها می‌توانیم چیزهای جدید یاد بگیریم. من دوست دارم بزرگ شوم و معلم شوم.
عشق به آموزش و جهاد فرهنگی در دل کویر
رحمت‌الله هاشم‌زهی، مربی کانون پرورش فکری نهبندان، که خود سال‌هاست از دل همین روستاها برخاسته و حالا چراغ فرهنگ را در دل کودکان روشن نگه داشته، می‌گوید: بچه‌های این روستاها به امکانات بسیار کمی دسترسی دارند. کتابخانه‌های سیار تنها راه دسترسی‌شان به کتاب و آموزش است.
هاشم‌زهی افزود: من هر هفته از شنبه تا چهارشنبه به ۱۸ روستا سر می‌زنم. کتاب فقط یک وسیله نیست؛ قصه‌ها، بازی‌ها و کاردستی‌هایی که انجام می‌دهیم، همه به کودک کمک می‌کند تا در شرایط سخت روحیه و امید داشته باشد.
او ادامه می‌دهد: بازی‌های بومی مثل طناب‌کشی، هفت‌سنگ و کاردستی اوریگامی در برنامه‌هایمان هست. قصه‌ها را هم با لهجه محلی تعریف می‌کنم چون بچه‌ها با زبان خودشان بهتر ارتباط می‌گیرند و خاطرات قصه‌ها تا سال‌ها با آنها می‌ماند.
چالش‌ها و سختی‌ها؛ از فرسودگی خودرو تا کمبود امکانات
یکی از بزرگ‌ترین مشکلات این کتابخانه سیار، فرسودگی خودروهای مورد استفاده است.
رحمت‌الله توضیح می‌دهد: خودروی ما بیش از ۱۵ سال است که کار می‌کند. بارها به دلیل نقص فنی متوقف شده‌ام، اما به هیچ‌وجه نمی‌توانم کودکان را ناامید کنم. اینجا هر روز باید با شرایط سخت مسیرهای خاکی و نامناسب دست و پنجه نرم کنیم.
ضرورت حمایت برای عدالت فرهنگی
مهدی مظهری، مدیرکل کانون پرورش فکری خراسان جنوبی، ضمن قدردانی از تلاش‌های مربیان جهادی، می‌گوید: «کتابخانه‌های سیار نقش حیاتی در دسترسی کودکان مناطق محروم به فرهنگ و آموزش دارند.
به گفته وی، اگر این خدمات متوقف شود، ده‌ها روستا از خدمات فرهنگی محروم خواهند شد. متأسفانه کمبود بودجه و فرسودگی تجهیزات، کار را بسیار دشوار کرده است. از مسئولان استانی و کشوری انتظار داریم توجه ویژه‌ای به این حوزه داشته باشند.
وی اضافه می‌کند: از استاندار و نمایندگان مجلس می‌خواهیم بی‌واسطه و سرزده از این پروژه‌ها بازدید کنند تا بهتر با واقعیت‌های این مناطق آشنا شوند و به حمایت‌های عملی دست بزنند.
چراغی روشن در دل محرومیت
داستان «عمو سیار» تنها روایت یک مربی نیست؛ بلکه روایت هزاران کودک محروم است که در دل کویر و در نبود امکانات، با کتاب و بازی لبخند می‌زنند و به آینده‌ای روشن امید دارند.
این فعالیت فرهنگی که با کمترین امکانات و بدون ادعا ادامه دارد، نشان می‌دهد که با تعهد و عشق می‌توان چراغ فرهنگ را حتی در سخت‌ترین شرایط روشن نگه داشت.
انتهای خبر/ه
لینک کوتاه خبر
نظر / پاسخ از
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نفری باشید که نظر می‌گذارید!
