به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، صدای ساربان در میان هیاهوی کودکان به گوش می‌رسد کاروانی از دور دست‌ها خود را به سرزمین کربلا رسانده‌اند 

بزرگمردی علمدار کاروان است مدتی طول می‌کشد تا همه به هم برسند و کاروان در سرزمین بلا مستقر شوند.

ورود امام حسین علیه السلام و یاران و همراهان آن حضرت به سرزمین کربلا در دومین روز از محرم سال ۶۱ هجری اتفاق افتاد و تا عاشورا در همین سرزمین بودند.

کربلا در ۶۰ مایلی شهر بغداد، غرب فرات و پنج فرسنگی نینوا قرار گرفته است که آن زمان بیابانی بود خشک، بی آب، خالی از سکنه و با پستی بلندی‌های زیاد و تعداد زیادی گودال.

وقتی امام حسین علیه السلام به کربلا رسیدند، مشتی خاک از زمین برداشته، آن را بوییدند و فرمودند: «اینجا همان قتلگاه و خوابگاه ماست.»

امروز همزمان با دومین روز محرم به رسم هر ساله کاروان نمادین نینوا به همت هیات محبان الزهرا(س) در بیرجند به یاد قافله عشق به راه می‌افتد و منزل به منزل در شهر بیرجند می‌چرخد تا اعلام کند که ماه عزای حسین (ع) آمد. 

حرکت این کاروان از صبح ۷ تیرماه ۱۴۰۴ در میدان‌های اصلی شهر بیرجند خواهد بود این کاروان از خیابان‌های نرجس، شعبانیه، کارگران، میدان آزادی، میدان امام، سه راه اسدی، طالقانی و .... می‌گذرد.

در این کاروان حدود ۲۰۰ نفر در نقش‌های مختلف از جمله علمدار، پرچم‌دار، دمام زن، ساربان، محمل‌دار و پیاده نظام ایفای نقش کردند. گهواره حضرت علی اصغر(ع) و کجاوه‌هایی برای نشان دادن کاروان امام حسین(ع) در سرزمین کربلا در این کاروان نمایش داده شده است.

هشت روز دیگر خبری از قافله‌سالار این کاروان و بزرگ‌مردان آن نیست و در روز عاشورا تنها زینب(س) می‌ماند و اندوهی بزرگ، خیمه‌های سوخته، تن‌های پاره پاره و به گوش جهانیان رساندن این غم عظما. 

امروز در گوشه گوشه شهر بیرجند نوای کاروان نینوا پیچید تا همه خبردار شوند که قافله‌سالار کربلا چرا پا به سرزمین بلا گذاشت و کودکان از مادر و پدر بپرسند که چه گذشت بر این کاروانیان و آن‌ها بگویند از رازهای آن.

همه شهر همنوا شدند با کاروان نینوا تا مرهمی باشند بر دل پر خون زینب(ع) و یتیمان برادر زینب(ع). 

آن حضرت با ورود به کربلا نام آن سرزمین را پرسیدند. افرادی که آن محل را می‌شناختند، چندین نام را گفتند. در این میان، یک نفر نام کربلا را برد و امام با شنیدن این نام فرمودند: «اللهم إنی أعوذ بک من الکرب و البلاء.» و فرمودند: «این دیار، جایگاه اندوه و بلا (و سرزمین گرفتاری و آزمون) است. اینجا محل خوابیدن شتران ما و بارانداز کاروان ما و محل شهادت مردان ما و جاری شدن خون ماست.»

همچنین در تاریخ ثبت شده که در این روز بود که امام حسین علیه السلام شهادت خود و حمل سر مبارک را بر روی نیزه، برای زهیر بن قین بازگو کردند.

انتهای خبر