به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان» در تفسیر صفحه ۱۲۲ قرآن کریم آمده است: وَ ما لَنا لا نُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ ما جاءَنا مِنَ الْحَقِّ وَ نَطْمَعُ أَنْ یُدْخِلَنا رَبُّنا مَعَ الْقَوْمِ الصَّالِحِینَ * فَأَثابَهُمُ اللَّهُ بِما قالُوا جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِینَ فِیها وَ ذلِکَ جَزاءُ الْمُحْسِنِینَ * وَ الَّذِینَ کَفَرُوا وَ کَذَّبُوا بِآیاتِنا أُولئِکَ أَصْحابُ الْجَحِیمِ*» «و (می‌گویند:) چرا به خداوند و حقّی که (از سوی او) برای ما آمده ایمان نیاوریم؟

 درحالی‌که امید داریم پروردگارمان ما را همراه صالحان وارد (بهشت) سازد * پس خداوند به پاس این سخن (و گواهی‌شان) به‌ایشان باغ‌هایی که از پای (درختانش) نهرها جاری است پاداش داد، همواره در آن ماندگارند و این است پاداش نیکوکاران * و کسانی که کافر شدند و آیات ما را تکذیب کردند، آنان اهل دوزخند»

نکته‌های سورۀ مائده - آیات ۸۴-۸۶:

کسانی‌که پس از فهمیدن حق، شجاعانه و صریح و با صداقت به آن اقرار کنند و از جو و هم‌کیشان نهراسند، از بهترین نیکوکارانند. چون هم به خود نیکی کرده و خویشتن را از عذاب دوزخ رهانده‌‏اند، هم با اقرارشان، راه را برای دیگران گشوده‌اند.

پیام‌های سورۀ مائده - آیات ۸۴-۸۶:

۱. بعد از شناخت حق، «مِمَّا عَرَفُوا» هیچ عذری برای ردّ آن نیست. «وَ ما لَنا...»

۲. هم‌نشینی با صالحان، آرمانی مقدّس است. «مَعَ الْقَوْمِ الصَّالِحِینَ»

۳. نشانۀ آرزوی صحیح، ایمان و اقدام عملی است. «وَ ما لَنا لا نُؤْمِنُ» «وَ نَطْمَعُ»

۴. ایمان به خداوند، از ایمان به وحی جدا نیست. «نُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ ما جاءَنا مِنَ الْحَقِّ»

۵. پاداش ایمان، بهشت است. «أَنْ یُدْخِلَنا رَبُّنا مَعَ الْقَوْمِ الصَّالِحِینَ» (بنابراینکه مفعول محذوف در «یُدْخِلَنا» کلمه «الجنة» باشد)

۶. یکی از راه‏‌های کمال، بازگشت به و جدان خویش و سؤال از خود است. «وَ ما لَنا» «فَأَثابَهُمُ اللَّهُ بِما قالُوا» در آیۀ دیگر می‌‏خوانیم: «وَ ما لِیَ لا أَعْبُدُ الَّذِی فَطَرَنِی» (یس، ۲۲)

۷. اقرار زبانی به توحید، رسالت پیامبر و حقّانیّت قرآن، امری ضروری است. «فَأَثابَهُمُ اللَّهُ بِما قالُوا...»

انتهای خبر/