به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان» در تفسیر صفحه ۱۲۰ قرآن کریم آمده است: وَ حَسِبُوا أَلاَّ تَکُونَ فِتْنَةٌ فَعَمُوا وَ صَمُّوا ثُمَّ تابَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ ثُمَّ عَمُوا وَ صَمُّوا کَثِهُمْ وَ صَمُّوا کَثِهُمِ. بِما یَعْمَلُونَ» «(یهودیان چون خود را برتر از مردم و اولیای خدا می‌پنداشتند) گمان شنیدند کیفر و آزمایشی (برای‌شان) نمی‌شد، پس (از دیدن حقایق) کور و (ازن حقایق) شدند. سپس خداوند (لطف خویش را بر آنان باز گرداند و) توبه‌شان را پذیرفت. دگر بار بسیاری از آنان (از دیدن و شنیدن آیات الهی) کور و کر شدند و خداوند به آنچه می‌کنند، بیناست.»

نکته‌های سوره مائده - آیه ۷۱:

«فِتْنَةٌ» در آیه، یا به‌معنای آزمون و یا به‌معنای عذاب است.

بنی‌اسرائیل می‌پنداشتند آزمایش‌ها یا قهر و عذاب الهی، مربوط به دوران حضرت موسی علیه‌السّلام بوده و شامل آنها نمی‌شود. از این رو سرگرمی مادّی، شادی‌طلبی و بی‌تفاوتی نسبت به آیات الهی شدند.

امام صادق علیه السّلام دربارۀ «و حسبوا ان لا تکون فتنة» فرمود: مقصود است که پیامبر در بین آنها نبود. «فَعَمُوا وَ صَمُّوا» زمانی است که پیامبر از دنیا رفت؛ «ثُمَّ تابَ اللَّهُ» زمانی است که امیرالمؤمنین علیه السّلام به خلاف رسید و «ثُمَّ عَمُوا وَ صَمُّوا» تا روز قیامت است.

انتهای پیام/