به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، در تفسیر صفحه 176 قرآن کریم آمده است: «إِنَّ وَلِیِّیَ اللَّهُ الَّذِی نَزَّلَ الْکِتابَ وَ هُوَ یَتَوَلَّی الصَّالِحِینَ» «همانا ولی و سرپرست من، خدایی است که این کتاب آسمانی را نازل کرده است و او همۀ صالحان را سرپرستی (و هدایت) می‏‌کند»

نکته‌های سورۀ اعراف- آیۀ ۱۹۶:
در آیات قبل، ناتوانی معبودهای باطل بیان شد. این آیه به معرّفی خداوند می‌پردازد.

صالح بودن، از جایگاه والایی نزد خداوند برخوردار است، تمام انبیاء از صالحین بوده‌‏اند، «کُلٌّ مِنَ الصَّالِحِینَ» (انعام، ۸۵) و آرزوی ملحق شدن به آنان را داشته‌‏اند؛ چنان‌که حضرت یوسف فرمود: «تَوَفَّنِی مُسْلِماً وَ أَلْحِقْنِی بِالصَّالِحِینَ» (یوسف، ۱۰۱) و ما نیز در پایان هر نماز، به آنان سلام می‌‏دهیم. «السلام علینا و علی عباد الله الصالحین»

پیام‌های سورۀ اعراف- آیۀ ۱۹۶:
۱. خداوند به واسطۀ قرآن، پیامبر را یاری و بیمه کرد. «إِنَّ وَلِیِّیَ اللَّهُ الَّذِی نَزَّلَ الْکِتابَ»

۲. توجّه صالحان به سرپرستی خداوند، سبب مقاومت و نهراسیدن آنان است. «ثُمَّ کِیدُونِ فَلا تُنْظِرُونِ إِنَّ وَلِیِّیَ اللَّهُ...»

۳. رابطۀ خداوند با انسان مؤمن، بسیار نزدیک است. «وَلِیِّیَ» (کلمۀ «وَلِیِّیَ»، در اصل به معنای دنبالۀ هم و پشتِ سر هم بودن است.)

۴. نزول کتاب آسمانی، پرتوی از ولایت الهی است. «وَلِیِّیَ» «نَزَّلَ»

۵. معبود واقعی کسی است که هم برنامه مشخّصی می‌‏دهد «نَزَّلَ الْکِتابَ»، هم در اجرا، رهروان را سرپرستی می‌‏کند. «یَتَوَلَّی الصَّالِحِینَ» (صدور قانون باید همراه با حمایت از مجریان صالح و شایسته باشد)

۶. از تنهایی نترسید که خداوند ولیّ صالحان است و وعدۀ یاری داده است. «إِنَّ وَلِیِّیَ اللَّهُ» «یَتَوَلَّی الصَّالِحِینَ»

۷. مشکلات انسان، یا از نداشتن برنامه است و یا از نداشتن سرپرست؛ و مؤمن هیچ‌یک از این دو مشکل را ندارد. «نَزَّلَ الْکِتابَ» «یَتَوَلَّی الصَّالِحِینَ»

۸. ولایت الهی نسبت به اولیای صالح خود همیشگی و عمومی است. «یَتَوَلَّی الصَّالِحِینَ» و کافر، از مدار حمایت‌‏ها و امدادهای الهی بیرون است. «وَ أَنَّ الْکافِرِینَ لا مَوْلی‏ لَهُمْ» (محمّد، ۱۱)

۹. مؤمنان صالح و نیکوکار، در بن ‏بست قرار نمی‌‏گیرند. «یَتَوَلَّی الصَّالِحِینَ» در آیۀ دیگر نیز آمده است: «اللَّهُ وَلِیُّ الَّذِینَ آمَنُوا یُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَی النُّورِ» (بقره، ۲۵۷) خداوند سرپرست مؤمنان است و آنان را از تاریکی‏‌ها نجات می‌‏دهد.

۱۰. شایسته‌سالاری، شیوۀ مورد تأیید قرآن است. «یَتَوَلَّی الصَّالِحِینَ»

انتهای خبر/